On anaràs jo qu'anarèi
On t'estaràs que m'estarèi
La toa tèrra serà ma tèrra
La toa fe la mia fe
On dromiràs que dromirèi
On moriràs que'm morirèi
La mort hastiosa despoderosa
Saberà pas desseparà'ns
("Aimar" Jan Loís Baradat)
On t'estaràs que m'estarèi
La toa tèrra serà ma tèrra
La toa fe la mia fe
On dromiràs que dromirèi
On moriràs que'm morirèi
La mort hastiosa despoderosa
Saberà pas desseparà'ns
("Aimar" Jan Loís Baradat)
1 comentari:
L'unitat de la "lenga" occitana ? Avetz dejà entenut parlar lemosin ? Be cau qui los Aranés e s'infòrmen sus la realitat dialectau en França meridionau : que'vs mentín. Vertat qui l'aranés ei lo gascon comengés pròpi d'Aran mes que'vs desfidi d'estar comprés en Lemosin e mei generaument au Nòrd de Bordèu e davant Narbona.
Un drin d'"occitan" com e's parla capvath Lemòtges :
http://crdo.risc.cnrs.fr/data/quint/SaintPriest.wav
Tà çò de l'occitanitat culturau, que calerà qui los Aranés e'ns digan çò qui nosautes Gascons e partatjam dab los Provençaus, los Aupencs o los Auvernhats. Be cranhi qui non partatjem pas sonque la pertanhença a França. E qui los Aranés e sian mei catalans qui n'ac conceben.
Publica un comentari a l'entrada